فصل بک آپ گیری
دیروز خیلی اتفاقی سر کار که بودم کمی وقت اضافه داشتم و کاری برای انجام دادن نبود. جز وبلاگم هم هیچ محفل دیگه‌یی رو میل نداشتم که رسیدگی کنم و متاسفانه خیلی مغزم برای نوشتن هم در اون لحظات یاری نمی‌داد. یهویی به ذهنم رسید ببینم اولین وبلاگ نویس دنیا کی بوده و برم درباره‌ش بخونم. که خب پیشنهاد می‌دم حتما درباره‌ش سرچ کنید و بیشتر منابع انگلیسیش رو بخونید چون کامل‌ترن.
همینجوری که مشغول مطالعه جسته گریخته بودم، رسیدم به وبلاگ‌نویس‌های ایرانی و بعضی خاطراتشون از حذف شدن وبلاگ‌هاشون. درسته معمولا از سیاست چیزی نمی‌نویسم و بعضا اگر نوشته‌یی ظاهر اجتماعی داشته باشه اما همیشه خودم رو برای ارائه نظر سیاسی کوچیک میدونم، که این یعنی بیشتر از حذف وبلاگی در امانم اما بازم دلم ریخت. برای تمامی مطالبی که نوشته بودم و تمام کلماتی که تک تک‌شون برام ارزشمند بود دلم ریخت. گفتم یه روز اگر این دفترچه خاطرات رو یکی ازم بگیره، یا حتی بنا به مشکلات فنی و سروری مثل همون روزای بلاگفا اگر کل نوشته‌هام بپره احتمالا دوباره عمیقا افسرده بشم.
این شد که تصمیم گرفتم حتما یه بک آپ از نوشته‌هام بگیرم و به شما هم یادآوری کنم اگر وبلاگی هستید یه جایی نوشته‌هاتون رو ذخیره کنید. مثلا اینکه حتی تک تک شون رو کپی کنید.
که خب اگر فرصت داشتید یه سری هم به روزای اولتون بزنید و ببینید از کجا رسیدید به کجا!
