چه عجیب شده اوضاع

لپ‌تاپ جلوم باز بود و داشتم کورس کدنویسی تو coursera میدیدم که بغضم گرفت. از اینکه چرا آدم‌ها اینقدر پرتوقع شدن؟ چرا وقتی بهشون خوبی میکنی سریع بعد از یه مدت کوتاه اون رفتار براشون عادت میشه و دیگه حق مسلم خودشون میدونن؟ بله اینکه کدنویسی چه ربطی به توقع داره خیلی عجیبه ولی در واقع به خاطر اتفاقی که دیشب افتاده بود من خیلی حس عذاب وجدان داشتم.

در اصل عذاب وجدانی بود که بهم تحمیل شده بود و من از همینجا اعلام میکنم آمادگی کامل دارم برای مقابله با همه‌ی آدمایی که بهم زورکی حس ناخوشایندی نسبت به رفتارها میدن.

پیچیده شد؟
نه ولی فکر کنم حداقل کسایی که اینجا رو میخونید با همون تک جمله اول فهمیدین چی گفتم.