نبرد تن به تن

رابطه ها دو طرفه اند. میخواهد رابطه بین دو دوست باشد میخواهد رابطه بین فردی با یک کتاب باشد. منظورم همه شان است. اگر عملی انجام میگیرد باید عکس العلی هم باشد. کنش، واکنش به همراه دارد. منظورم این نیست که آی بیایید رابطه هایمان را تبدیل کنیم به بازاری که در ازای هر خریدی از کاسب باید فورا و همانجا به او پول تقدیم کنی.  حتی توقع محبت در مقابل تقدیم عشق و ایثار هم منظورم نیست. 

نشان دهید که میفهمید. نشان دهید که اگر کسی دارد معرفت به خرج میدهد شما سرتان را مثل زبانم لال حیوان بی شعوری نمی اندازید و راهتان را نمیکشید. خب اگر میخواهید بروید حرفی نیست. اما اینکه درست، وسط مشکلات و بدبختی ها و گرفتاری هایتان، وقتِ نیاز، بیاد ما می افتید کمی شک برانگیز است. کاری ندارم که چه میگویید و کلماتی که از دهانتان بیرون میریزد خیلی ارزشی ندارد. جایی خوانده بودم که 'رفتار و گفتار آدم ها چیزی نیست جز پوششی برای پنهان کردن آنچه در خیالشان میگذرد.' خیالِ سوء استفاده از مهربانی آدم ها را دارید باز هم حرفی نیست اما خودتان را میانِ لباسی از جنس وفاداری نپوشانید.

چرا که اصل کنش و واکنش آخر کار خودش را میکند.