همیشه یک گندی در رفتار من نمایان است!

من امروز گند زدم. یه گند خیلی بد، ازونایی که با یه آدم خوب، اون طور که نباید رفتار میکنی و بعد از رفتارت پشیمون میشی. اونم ازون پشیمونیایی که خودت دلت میخواد خودتو بزنی و زار زار گریه کنی. البته که رفتارم بد نبود. یعنی کار بدی انجام ندادم. حداقل از نظر خودم میخواستم خوبی کنم. همیشه تو رفتارم خیلی صادقم و اون شخص رو خیلی دوسش داشتم اما نه تونستم منظورم رو درست برسونم و نه تونستم موقعیت‌شناس باشم. حرف مناسب رو تو زمان خییلی خیلی نامناسب زدم. خلاصه حسابی قلبم ازین موضوع درد میکنه. و خب بدی ماجرا اینجاس که اون آدم خیلی منطقی و خیلی خوب‌تر از چیزی که باید با من رفتار کرده و این باعث شده بیشتر اذیت بشم. یه جورایی عذاب وجدانم بیشتر شد.
آره داشتم می‌ترکیدم از اینکه نمیتونستم با کسی در موردش صحبت کنم. آه که چه خوشحالم شما را دارم برای شنیدنم.

راستی: موضوع رو عاشقانه نکنید! بیایید عاشقانه‌هامون رو رک بگیم که بتونیم غیرعاشقانه‌ها رو هم با فراغت بیشتری بنویسیم.