رو به شهر، در کنار تو

زندگی فقط لحظه هایی جریان دارد که روی کوه ایستاده اید. شهر را نظاره میکنید و دنیا را برای ساعتی هم که شده کنار میگذارید. با تمام تعلقاتش. با تمام خوبی ها و بدی هایش. زندگی همان لحظه اییست که قلبمان، نمیزند، یعنی اینطوربه نظر میرسد که از فرط آرامش قلبتان ایستاده.  خلاصه زندگی آدم فقط روی کوه، مفید حساب میشود. یا شاید هم به قولی از عمر آدم حساب نمیشود!