منْ، مجرم بزرگ
سه شنبه, ۸ تیر ۱۳۹۵، ۰۱:۰۱ ب.ظ
یعنی آدم ها نمیدانند که قتل جرم بزرگیست؟ اما همچنان روزانه هزاران نفر در گوشه و کنار دنیا به قتل میرسند. آیا اصلا از گناه های دیگر خبر ندارند که به انجام دادنشان ادامه میدهند؟ نمیدانند خوردن حق بچه یتیم از سیاه ترین رفتارهای انسانیست؟ یا گرفتن حق آدمها برای زندگی کردن یا به عبارتی شاد زندگی کردن جزو همان رفتارهای فاجعه بار نیست؟ تجاوز و خیانت توی این شهر بیداد میکند آیا به کسی برمیخورد و دنبال راه چاره ایی میگردد؟
از میان تمام این جرم ها، من انتخاب کرده ام تنها بمانم. هزاران دادگاه و شورا میان اطرافیانم تشکیل شده و مرا متهم کرده اند. مگر چه کسی جز خودم را آسیب میزنم که این طور به بازخواستم پرداخته اند؟ مگر خواستن کمی فرصت برای نفس کشیدنم عیبی دارد؟
